Door Dennis Janssen
"Oude wijn in nieuwe zakken". Zo luidt een bekend Nederlands spreekwoord. Ik moest hier aan denken toen ik de aankondiging zag voor de serie "Ultimate Spider-Man". Voor wie nog niet van deze serie gehoord heeft even een korte uitleg: "Ultimate Spider-Man" is niets anders dan een hervertelling van de Spider-Man saga, startend vanaf Amazing Fantasy #15. Echter, de verhalen spelen zich niet af in de zestiger jaren, maar in het heden. De hoofdlijnen van de verhalen wordt vastgehouden, wel worden er kleine stukjes aan de mythos toegevoegd, maar dit blijft marginaal.
Gevraagd naar de reden van het uitgeven van "Ultimate Spider-Man" zei Marvel dat uit marktonderzoek is gebleken dat het merendeel van de huidige lezersschare van Marvel comics, zich niet met Spider-Man kan identificeren. Ze vinden het een zeurderige ouwe zak, die zelfs al kinderen heeft en dat is nu niet iets waarvan een 15 jarige, skateboardende punkrocker een warm gevoel van krijgt. En omdat Marvel ook deze generatie de geweldige Spider-Man verhalen niet wil onthouden hadden ze tot deze zet besloten.
Beste kijkbuiskinderen, wellicht wordt ik op mijn oude dag (31!) cynisch, maar het eerste dat in mij opkwam was: "Gelul, het gaat ze gewoon weer om de poen! Er zijn talloze mogelijkheden voor comic liefhebbers van alle leeftijden om aan de eerste avonturen van Spider-Man te komen, variërend van de prijzige Marvel Masterworks, via losse deeltjes van de herdrukserie "Marvel Tales" naar de huidige (zeer goedkope) verzamelbundels "Essential Spider-Man". Daarvoor is echt geen nieuwe serie á $2.99 nodig." Maar na deze eerste heftige reactie dacht ik even verder na (inderdaad, niets menselijks is mij vreemd). Natuurlijk is het Marvel voornamelijk om de opbrengsten te doen. Laten we elkaar geen mietje noemen, Marvel is een commercieel bedrijf dat winst moet maken (het liefst veel), anders krijgt de directie de aandeelhouders op haar nek. Maar "Ultimate Spider-Man" is denk ik geen slecht initiatief voor de jonge lezers. Want in mijn bescheiden mening zullen zij zich ook niet zo makkelijk associëren met de jonge Peter Parker uit de jaren zestig en zijn wereld (net zo min als met de huidige Peter Parker). Want zeg nu zelf, als je vriendin je "tijger" (de koosnaam van Mary Jane voor Peter) gaat noemen, dan zoek je direct een nieuwe. Peter Parker die iets op gaat zoeken in een bibliotheek? Doe toch even normaal, we kijken tegenwoordig eerst op internet. Oftewel: hoewel thema’s uit de eerste Spider-Man verhalen tijdloos en dus nog steeds herkenbaar zijn (gepest worden, geld gebrek, het meisje van je dromen niet kunnen versieren, etc.) is de wereld er omheen gedateerd. De één kijkt daar doorheen, de ander lukt dat niet en laat een goed verhaal hierdoor links liggen (ikzelf had net zoiets met Hepcats, ik kan niet door de dieren die zich als mensen gedroegen heen kijken, ik moest steeds aan het sprekende paard Mister Ed denken!).
Om zelf een goed beeld te kunnen vormen was er maar één mogelijkheid en dat was "Ultimate Spider-Man" zelf eens te lezen. Op mijn vakantie adres (Kreta, in oktober nog steeds 30 Celsius) is dat ervan gekomen. Ik moet zeggen, het was wel eventjes wennen. Oom Ben (de aartsconservatief) had opeens een staartje in zijn haar en hij had samen met Tante May in een commune gewoond (oude hippies). Mary Jane was nog steeds de lekkere meid die ze altijd is geweest, maar ineens ook een studiebol. Harry Osbourne zag eruit als een punker, inclusief leren jack en oorbel. Maar waar was het Marvel ook alweer om te doen? Precies, de belevingswereld van het gros van de lezers en die van Peter Parker aan elkaar te koppelen. Ik denk dat schrijver Brian Michael Bendis daar goed in geslaagd is. Hij weet mijns inziens goed het originele verhaal geen geweld aan te doen, terwijl hij er een modern sausje overheen gooit. Met daarbij de tekeningen van Mark Bagley, die heden ten dagen toegankelijker zijn dan de originele meesterwerkjes van Steve Ditko heeft Marvel, denk ik, een winnaar gecreëerd, want:
Wel moet Marvel ervoor zorgen dat de "normale" Spider-Man
verhalen
geen hinder ondervinden van "Ultimate Spider-Man". De trouwe lezers
verdienen dat, hoewel het wellicht geen slecht idee zou zijn om een aantal Spider-Man
series te schrappen en terug te gaan tot twee hoogstaande series. Als
hieraan voldaan wordt zie ik niet in waarom "Ultimate Spider-Man" niet
naast de reguliere Spider-Man titels zou kunnen bestaan. Overigens heeft het
succes van "Ultimate Spider-Man" al een vervolg gekregen. Over niet al
te lange tijd verschijnt namelijk "Ultimate X-Men", dat op een zelfde
manier is opgezet. Als Marvel op net zo een gedegen wijze te werk gaat als met
"Ultimate Spider-Man", dan is dat geen verarming voor de comic lezers.
Nu alleen maar hopen dat deze trend niet teveel doorslaat (zitten er al mensen
te wachten op "Ultimate Human Fly" of "Ultimate Howard the
Duck"?).