door Marie Javins
Bij Marvel bestaan er drie verschillende niveaus van inkleuren. Deze drie zijn brons, zilver en goud. Brons is het simpelste proces dat op de kranten papier comics wordt gebruikt. Zilver is voor iets beter papier en hier worden ook wat kleur-effecten in gebruikt. Goud wordt voor het luxe, glanzende papier gebruikt waar de inkleurster allerlei speciale effecten voor kan gebruiken.
Het inkleur proces vind plaats op kopieën van de originele, geïnkte tekeningen, die verkleind zijn naar het formaat waarop de comics geproduceerd worden. Het inkleuren wordt meestal door twee verschillende mensen gedaan. De eerste maakt zogenaamde 'coloring guides'. Dit geeft aan waar welke kleur en kleur gradatie moet komen. Hierna komt een computer artiest die het echte inkleuren doet aan de hand van de 'coloring guides'. Er zijn twee belangrijke redenen waarom niet een persoon het hele inkleur proces doet. Ten eerste kost het meestal te veel tijd om een maandelijkse comic door een persoon te laten inkleuren, en ten tweede zijn de twee disciplines (het maken van de 'guides' en het kleuren) verschillend van aard. Iemand die zeer goed is in het inkleuren hoeft niet goed te zijn in het maken van de 'coloring guides'. Alhoewel de beide disciplines erg verschillen is de benodigde opleiding voor beiden gelijk. De beginnende in kleurder moet in ieder geval een cursus in kleur theorie en tekenen hebben gevolgd. Inkleuren is namelijk veel en veel meer dan vakjes vullen met de juiste kleurtjes.
De vak gereedschappen van de kleurders bestaan meestal uit een van de volgende drie hulpmiddelen. Of men gebruikt Dr. P.H. Martin's transparante waterverf, of markeerders (op water of alcohol basis), of een computer met Adobe Photoshop. De eerste twee worden gebruikt voor het maken van 'color guides' voor bronzen en zilveren comics. De computer wordt gebruikt voor het 'echte' inkleuren en voor de gouden comics; deze worden namelijk rechtstreeks op de computer gekleurd. Om ervoor te zorgen dat de in kleurder dezelfde kleuren ziet als de persoon die de 'color guides' heeft gemaakt worden deze met codes aangegeven.
Deze codes, die onder de naam CMYK door het leven gaan, kan men aflezen van een zogenaamd kleuren wiel of kleuren atlas. Fel paars bestaat bijvoorbeeld uit een mix van 100% magenta en 100% cyaan. Op deze manier krijgt (voor bronzen en zilveren boeken) elke kleur zijn eigen code. Hierna komt het verschil tussen brons en zilver tot uiting in de effecten. Bronzen boeken zijn nu klaar, hier gebeurt verder niets mee. Bij zilveren boeken worden nog wat extra effecten aangebracht, zoals kleur gradaties en wat airbrushen. Omdat gouden boeken op het luxe papier wordt gedrukt dat een apart effect heeft op de inkt worden hier geen codes voor gebruikt. Men gaat hier uit van de ervaring van de persoon die de separaties (het echte inkleuren) doet. Bij gouden boeken worden er echter ontzettende veel speciale effecten gebruikt, zoals verschillen in helderheid, rasters, kleurverschuivingen en andere grapjes.
Aangezien het hoofddoel van een comic het vertellen van een verhaal is moet ook de in
kleurder hier rekening mee houden. Alles wat de lezer afleid van het verhaal is dan ook
uit den boze. De vier belangrijkste wetten voor inkleurders zijn dan ook:
1)Helderheid en diepte. De lezer moet de tekening goed
'doorzien'. De in kleurder doet dit door de panels goed van elkaar te scheiden en bepaalde
figuren meer op de voorgrond te brengen.
2)Realisme. Om de werkelijkheid zoveel mogelijk te benaderen
moeten voorwerpen hun 'echte' kleuren krijgen en moet er rekening gehouden worden met
zaken zoals de tijd van de dag, of iets binnen of buiten is.
3)Drama. Lichteffecten en dramatische kleuren kunnen de
stemming van het verhaal beïnvloeden, maar zij mogen niet ten koste gaan van de
realiteit.
4)Smaakvol. Een goede inkleurster bepaalt de sfeer van een
verhaal. Als de inkleurder zijn vak goed beheerst komt dat de sfeer van het verhaal ten
goede en weet hij wanneer hij van de regels kan afwijken.