Army of Darkness drie delige mini serie uitgegeven door Dark Horse Schrijver: Sam Raimi Tekenaar: John Bolton |
Reviewer: Simon Rikkers
Vaak zijn vervolgen slechter dan het eerste deel. Maar in dit geval is het derde deel beter dan de eerste twee. Ik heb het nu over de films van Evil Dead. Het eerste deel stond bekend als de meest gewelddadige film etc. Dat viel mij persoonlijk echter nogal vies tegen. Bij het tweede deel was men overgestapt naar horror, verweven met humor. Deze trend is in het derde deel voortgezet. Op het eind van deel twee zie je hoe de hoofdrolspeler, Ash, samen met het kwaad in het verleden terechtkomt. Daarmee eindigt de tweede film. De derde film begint als Ash door ridders gevangen is genomen, en zo begint ook deze mini serie. De mini serie heeft de naam van de ondertitel van de film Army of Darkness.
Ash is in het jaar 1300 AD terechtgekomen met een auto, de kleren aan zijn lijf, een shotgun en een kettingzaag. De auto werkt niet meer en de kettingzaag zit op de plaats van zijn rechterhand (deze was in bezit genomen door een kwade geest en Ash was genoodzaakt deze hand af te hakken). Hij is nog maar net in het verleden aangekomen of achter hem bevindt zich een leger wat hem niet echt vriendelijk begroet. Één van de ridders gaat hem met paard en zwaard te lijf maar Ash weet met zijn kettingzaag de aanval af te slaan. Maar terwijl hij zich met de ridder bezig houdt, krijgt hij van achteren een klein tikje met een goedendag, zodat het licht even bij hem uitvalt. Als hij later weer bij komt is hij vastgeketend in een rij met andere slaven. Ze marcheren dagen achtereen totdat ze uiteindelijk bij een fort aankomen. Wanneer ze hun intrede doen vraagt een bijzonder goed uitziende dame aan één van de ridders waar haar broer is. Deze antwoord haar dat hij in de strijd tegen duke Henry is gesneuveld. Ze moet even haar agressie kwijt en valt uit tegen de eerste van de slaven die ze tegenkomt.
Dit is natuurlijk precies Ash. Hij vertelt haar dat hij het niet gedaan heeft maar dat is tegen dovemans oren gezegd. Ash moet het even ontgelden. De dame wordt bij hem vandaan gehaald en daarna krijgt hij te horen dat hij de put in moet. Door een andere gevangene wordt aan hem gevraagd wie hij is. Deze gevangene blijkt Henry the Red te zijn. Deze gaat een woordenwisseling aan met lord Arthur (nee, niet die van de ronde tafel) en beide beweren ze dat ze het kwaad zijn begonnen. Hoe het ook zei, Ash moet als tweede in de put. Hij zegt nog dat hij niet bij de bende van Henry the Red hoort. Het enige dat hem dat echter oplevert is dat hij wordt uitgescholden voor lafaard en ook nog eens een kei tegen zijn kop krijgt geslingerd. Door de klap waarmee de kei aankomt verliest hij zijn evenwicht en valt hierdoor in de put. In de put blijken door demonen in bezit genomen lijken te zitten. Hij wordt door een van deze niet zo fraai uitziende figuren van achteren aangevallen. Hij begint ermee te vechten en tikt gelijk het hoofd eraf, waarna hij dit letterlijk de grond instampt. Op dat moment voelt hij zich een beetje onoverwinnelijk en daagt de mensen die naar hem zitten te kijken uit. Hij vergeet echter dat er niet slechts één enkele demon was, maar dat er meerdere in de put zitten. Van boven af wordt hem zijn zwaard toegegooid. Tenminste, men denkt dat het een zwaard is, maar het is zijn kettingzaag.
Hij slacht zo snel als hij kan een boel demonen af, maar moet dan maken dat hij wegkomt. De muren van de put komen langzaam maar zeker naar elkaar toe en zijn ook nog voorzien van enige leuke punten. Op het laatste nippertje weet hij te ontsnappen en pakt hij als hij uit de put komt direct zijn shotgun. Uit de put komt nog een monster gekropen die Ash met zijn shotgun de eeuwige jachtvelden injaagt. De mensen die hem de put hadden ingeduwd denken nu dat hij de man uit de voorspellingen was en begonnen hem als een held toe te juichen.
Hij vertelt hen dat hij uit en andere tijd komt en dat hij graag naar onze tijd wil terug keren. En terwijl de wijzen zich over dit probleem gaan beraden heeft Ash de zware taak zich bezig te houden met de dames die zich zijn lot nu zeer aan het hart gaat. Ook de schoonheid die eerder op de dag nog de ogen uit zijn kop wilde krabben, komt nu haar verontschuldigingen aanbieden. Ash antwoord echter dat ze moet oprotten. Vervolgens komen de wijze heren terug en ze menen dat ze Ash wel terug kunnen sturen, maar dan moet hij de Necronomicon voor hen ophalen. En omdat ze denken dat hij degene is waar de sterren over schreven, is hij ook de enige die het zou kunnen doen. Ash voelt hier niet veel voor want hij heeft een eigen plan, namelijk in leven blijven.
Tijdens de uitleg van de wijzen komt er een oud dametje dichterbij. Dit blijkt ook een demon te zijn. Ash wil haar met een bijl een zekere dood garanderen, maar dit stelt ze toch niet op prijs en ze smeert hem. Ze duwt op Samson achtige wijze een pilaar omver die op de ogen krabster dreigt te vallen. Ash duikt voor de pilaar langs en redt de dame van een zekere dood. Voordat hij goed en wel is bijgekomen wordt hij door de demonische dame al weer van achteren aangevallen. Door met zijn lichaam te slingeren weet hij haar onder een vallende pilaar te smijten. Ze blijft echter nog steeds op hem afkomen. En net op het moment dat ze van zijn mannelijkheid wil gaan smullen wordt haar kop door een bijl van haar nekje gescheiden. Ash vertelt dat hij het boek gaat halen, maar laat voordat hij weggaat door de smid een hand smeden. En terwijl hij in het gezelschap van een vrouw (jawel, weer de oog krabbende dame die op dit moment nog steeds geen naam heeft) nog even enige geheimen van de twintigste eeuw prijsgeeft brengt hij de nacht door. Hem wacht morgen de zware taak de Necronomicon op te halen.
Helaas ben ik door het papier/tijd/ruimte/zin/geld (doorhalen wat niet van toepassing is) heen dus deze keer kom ik niet eens verder dan het eerste deel van deze geweldige mini serie. Misschien doe ik nog eens een oude doos die het volgende deel beslaat, maar pin me er niet op vast. Wel kan ik je aanraden dit verhaal zeker zelf te gaan lezen.