Death the high cost of
living (1993) 3 delige mini serie uitgegeven door DC,ook als tpb en hc Schrijver: Neil Gaiman Tekenaar: Chris Bachalo Inkter: Mark Buckingham |
Reviewer: René van Hasselaar(1993)
Dit verhaal is de eerste spin-off die uit de Sandman serie voorkwam en volgens mij nog steeds de beste. Het verhaal gaat over het jongere zusje van Dream en zette de versie die Chris Bachalo van haar maakte meteen neer als de definitieve versie van Death. Dream en Death maken deel uit van de Endless een onsterfelijke familie van zes personen die allemaal een ander aspect belichamen. Deze versie van Death is niet de alom bekende magere Hein maar een jonge hippe punkmeid met een Ankh om haar nek.
Het verhaal opent met Mad Hettie (die ook in Helblazer een belangrijk bijfiguur is) een vreemde oude zwerfster die door 3 jonge punk meiden een duif gebracht wordt. Als het groepje ontevreden blijkt over de afgesproken prijs van 5 pond en Hettie probeert te beroven breekt ze het been van een van de meisjes door een tak doormidden te breken. Als ze voor heks wordt uitgemaakt mompelt ze wat voor zich uit dat ze geen heks is maar al 250 jaar over de wereld heen loopt.
De volgende scène gaat over Sexton, de zestien jarige zoon van gescheiden ouders. Zij is nog steeds een blowende hippie die elke week een andere manie heeft en hij is een hollywood advocaat met een vriendinnetje van Sexton’s leeftijd. Sexton zit het leven niet meer zitten en besluit zelfmoord te gaan plegen. Tijdens een wandeling op de vuilnisbelt raakt hij beklemd onder een ijskast, als hij om hulp roept duikt Death op en helpt hem. Zij neemt hem mee naar haar huis en helpt hem met het repareren van zijn kleding. Als ze vreemde opmerking begint te plaatsen over wie zij is besluit Sexton te vertrekken. Hij komt echter niet ver want buiten wordt hij door Mad Hettie opgevangen die hem onder bedreiging van een gebroken fles terug naar binnen dwingt. Het blijkt dat Hettie haar hart kwijt is en zij wil dat Death het voor haar gaat zoeken, met de opmerking dat ze Death 100 jaar geleden gemist had en nu geen risico wil lopen. Wat is er aan de hand: Eens in de honderd jaar brengt Death een dag als een normaal sterfelijk wezen op de aarde voor en vandaag is die dag.
Samen met Sexton gaat zij op zoek naar Mad Hettie’s hart, maar op een er onconventionele manier. Zoals Death tegen Hettie zei, ‘Ik heb ook dingen te doen vandaag’ en die dingen zijn doodnormale zaken zoals het eten van een hotdog, een taxiritje in New York maken en een concert bezoeken. Bij dit concert komen zij een jongen tegen die Death en Sexton meeneemt naar een ander feest. Deze Theo werkt echter voor iemand die ook op zoek is naar Death en haar Ankh, de sleutel naar de zielen der doden, afneemt, Theo doodt en Death en Sexton gevangen zet.
Het zijn de kleine dingen in het verhaal die deze comic van een goede tot een bijzondere opwaarderen. Zoals het moment dat Death een hot dog besteld en zij hem gratis krijgt van de verkoper met de opmerking dat ‘sometimes something just makes you feel good to be alive’. Of het opduiken, en een belangrijke rol spelen van diverse (bij)figuren uit de normale Sandman reeks.
Zoals zoveel van de verhalen die Gaiman schrijft gaat ook dit verhaal niet over de hoofdpersoon maar over de normale zaken in het leven en hoe mensen daar op reageren. De hoofdpersoon in dit verhaal is dan ook Sexton en niet Death. Aan het begin zien we de wereld door zijn ogen en aan het einde gebeurt dit opnieuw, er is echter een erg groot verschil tussen deze wereldbeelden gekomen in slechts 1 dag.
Net zoals 99% van wat Neil Gaiman gemaakt heeft is ook dit een verhaal dat niet in je boekenkast mag ontbreken. Sluit je op in een kamer in je huis en zak weg in de wereld van Neil Gaiman met Death, the high cost of living.