| Spider-Man Kravens Last Hunt graphic novel uitgegeven door Marvel Schrijver: J.M. DeMatteis Tekenaar: Mike Zeck |
 |
| Spider-Man Kravens Last Hunt graphic novel uitgegeven door Marvel Schrijver: J.M. DeMatteis Tekenaar: Mike Zeck |
|
Reviewer: Simon Rikkers
Iedereen die denkt dat Peter Parker alleen het laatste (comic) jaar problemen heeft gehad zit er goed naast. Natuurlijk heeft hij vele hindernissen moeten overwinnen in de laatste maanden, maar toen hij net het huwelijksbootje was ingestapt overkwam hem ook een avontuur dat zeker een bespreking waard is. Het is een zes delig verhaal dat destijds in de verschillende series (in elke serie twee delen) is verschenen. Maar het was niet alleen Peter die in dit verhaal problemen heeft. Ook een oude vijand van hem heeft het heel moeilijk, wat aan het eind van dit verhaal zelfs in zijn dood resulteert. Hier wil ik echter niet te diep op ingaan. Deze maand ga ik zelfs nergens diep op in (of toch wel!), want ik zal slechts één pagina van dit zes delige verhaal vertellen. Ik hoop dat jullie het leuk vinden dat ik op deze manier een bespreking heb gemaakt.
Je bent in een verlichte kamer en het wordt er steeds lichter en lichter. Er verschijnt een spin aan een webdraad die zich langzaam van de bovenkant van de kamer naar beneden laat zakken. De spin is nog niet uit beeld, of hij wordt alweer gevolgd door een volgende. En nog één. Allemaal spinnen die zich aan hun webdraden langzaam laten zakken. En er komen er nog meer bij. Als je om je heen kijkt zie je alleen nog de wit verlichte kamer met rondom je heen niets anders dan spinnen. Spinnen en spinnenwebben. En het ergste is, ze blijven onophoudelijk komen. Je bent alleen en helemaal naakt. Toch blijf je doodstil staan zonder te bewegen. Misschien kun je wel niet bewegen. Waarom zou je bewegen? Je wordt toch wel weer tegengehouden. Je staat er met je voeten en handen in, maar het worden er nog steeds meer en meer. Je staat gehurkt tussen al die krioelende poten en als je al tot aan je middel in de spinnen staat komen ze nog steeds van boven naar beneden. Langzaam, heel langzaam komt de laag van spinnen steeds hoger en hoger. Het wordt zelfs zo erg dat ze je helemaal bedekken. Overal over je lichaam voel je de poten van duizenden spinnen, die zich overal op je lichaam bevinden. Dan kom je in beweging. Als je hoofd al bijna niet meer te zien is werp je je lichaam omhoog om aan deze zwarte, angstaanjagende verschrikking te ontsnappen. Je gooit ze alle kanten op, maar toch blijven ze komen. Met een blik van panische angst in je ogen steek je je hand in de berg met spinnen en je knijpt ze fijn. Je vermorzelt ze en voelt hoe hun leven wordt beëindigd als je hun bloed tussen je vingers voelt wegsijpelen. Vervolgens steek je ze in je mond. De blink in je ogen slaat van angst om in woede. En wanneer je voelt hoe de spinnen tussen je tanden worden stukgemalen en je de sappen van de spinnen over je lippen voelt lopen denk je maar aan een ding... VANAVOND.
Hiermee sluit ik mijn bespreking af. Het stuk ging over pagina #19 van Kravens Last Hunt.