| OMAC: One Man Army Corps (1991) 4 delige
prestige serie uitgegeven door DC Schrijver: John Byrne Tekenaar: John Byrne |
 |
| OMAC: One Man Army Corps (1991) 4 delige
prestige serie uitgegeven door DC Schrijver: John Byrne Tekenaar: John Byrne |
|
Reviewer: Frank Rikkers
Zoals je uit de credits hebt kunnen lezen is de gehele mini serie gemaakt door John Byrne. Hij heeft hem opgedragen aan de maker van OMAC, Jack (welke serie heeft hij niet verzonnen) Kirby. In het eerste deel neemt OMAC samen met zijn beschermengel Brother Eye het op tegen de trawanten van de sinistere Mr. Big (nee niet de rockband). Op de allereerste pagina’s wordt OMAC al direct aan flarden geschoten. Brother Eye is hier echter op voorbereid en kan hem eindeloos repareren zolang hij met hem in contact blijft. OMAC weet alle tegenstanders uit te schakelen en nog voor het einde van deel een weet hij Mr. Big te doden.
Einde? Nou, niet echt. Op het moment dat hij Mr. Big doodt ontstaat er een portaal en een stem roept hem. Omdat zijn reden van bestaan op dat moment voorbij is laat hij zich overhalen om door het portaal te stappen. Het zijn twee agenten uit een andere tijdlijn, de echte tijdlijn. Hun Mr. Big was niet tevreden met de vreedzame wereld die zij bewoonden en stopte al zijn geld in de ontwikkeling van een tijdmachine. Hiermee ging hij terug in de tijd en veranderde de toekomst. De agenten willen OMAC nu ook het verleden insturen om Mr. Big uit te schakelen voordat hij de veranderingen uit kan voeren. Wat zij echter niet weten is dat bij een tijdreis alle opgedane ervaringen worden vergeten, ofwel je verliest je geheugen. Het is natuurlijk ietwat lastig als je iemand moet uitschakelen en je vergeet dit.
In deel twee is OMAC dan ook een normale man die van zijn verleden niets weet. Omdat hij op een gegeven moment werkeloos wordt, besluit hij voor een uitzuiger van een bas te gaan werken. Op het moment dat hij de zaak van de man binnenkomt, wordt hij herkend en gevangen genomen. Mr. Big (wie anders) probeert erachter te komen hoewel OMAC nog weet, hiervoor martelt hij hem nogal flink. Aan het einde van deel twee is Buddy (de normale configuratie van OMAC) zwaar gewond en ligt op sterven. Op dat moment komt Brother Eye eindelijk aan in het verleden (meer massa, meer tijd nodig om erdoor te komen) en herstelt de OMAC configuratie. Hierdoor wordt OMAC van de dood gered en krijgt hij ook zijn geheugen weer terug zodat hij verder kan vechten. De dertig jaar die hij als Buddy Blank heeft doorgebracht is hij op dat moment echter kwijt.
In deel drie besluit hij om de gevaarlijke veranderingen die Mr. Big al in de geschiedenis heeft aangebracht aan te pakken. Het eerste dat hij doet is een klein dictatortje, dat door Mr. Big’s invloed aan de macht kwam, om zeep te helpen. Zijn naam? Adolf Hitler. Hoe het verhaal verder gaat? Tja, hierbij wilde ik de vertelling van het verhaal laten, zodat er toch nog wat nieuws te lezen over blijft.
Wat ik van het verhaal vond? In eerste instantie wilde ik het niet eens kopen omdat het een zwart wit comic was. Enkele enthousiaste reacties van vrienden zorgden er echter voor dat ik ze toch eens doorbladerde. Daar is het niet bij gebleven. Juist doordat Byrne in zijn verhalen de nadruk legt op het gewone in de onmogelijkste situaties vond ik, denk ik, dit verhaal zo goed. Het is er in ieder geval de oorzaak van geweest dat ik nu mr Byrne naar elke nieuwe serie volg. Vooral voor mensen die Next Men goed vonden is dit verhaal eigenlijk een must.