| Essential Vertigo: Swamp Thing Uitgegeven door DC Schrijver: Alan Moore Tekenaars: Rick Veitch, John Totleben, Steve Bisette, Alfredo Alcala |
 |
| Essential Vertigo: Swamp Thing Uitgegeven door DC Schrijver: Alan Moore Tekenaars: Rick Veitch, John Totleben, Steve Bisette, Alfredo Alcala |
|
Reviewer: René van Hasselaar
Op het moment dat ik dit stuk schrijf is er net één nummer van deze serie verschenen. Om na een deeltje een serie al in de etalage te zetten is wel heel erg vlot, maar met deze serie is dat niet zo'n probleem. 'Essential Vertigo' series zijn namelijk herdrukken van reeds afgelopen series. Als eerste werd deze lijn geopend met het herdrukken van 'Sandman' vanaf nummer één en de tweede serie is een herdruk van een deel van de Swamp Thing run. En niet zomaar een paar willekeurige deeltjes, maar een integrale herdruk van het Alan Moore gedeelte van de serie. Aangezien ik al een gedeelte van dit epos ken is het niet zo moeilijk voor mij om de serie hier nu al te bespreken.
Swamp Thing was de eerste serie die de naam Alan Moore bekend maakte bij een groot gedeelte van het comic lezende publiek. Hij maakte van een serie, die als horror comic in de jaren zeventig begon (toen door het befaamde duo Len Wein en Berni Wrightson) en in zijn tweede incarnatie een kruising werd tussen een superhelden- en een horor-serie, weer een echt gotisch horror verhaal. Toen Moore begon verkocht de serie erg slecht dus hij kon naar hartelust experimenteren en dat deed hij dan ook.
De 44 deeltjes die Alan Moore maakte zijn behalve qua verhaal ook qua tekenwerk fantastisch. De mensen die met Moore aan de serie werkten hadden allemaal een stijl die zeer goed aansloot bij de horror richting die het verhaal was ingeslagen. Enkele namen die de verhalen tekenden en of inkten zijn: Steve Bisette, John Totleben, Alfredo Alacala en Rick Veitch.
De serie is op een vrij originele manier uitgegeven. Elk deeltje is advertentieloos en kent dus slechts 24 pagina's. Wat mij betreft is dit een prettige manier van lezen, want dan hoef ik niet steeds die stomme reclame pagina's over te slaan. En, in tegenstelling tot de originele deeltjes, is deze serie in zwart wit uitgebracht. Dit is gedaan omdat de originele kleurproeven niet meer aanwezig waren en het veel te duur is om dit opnieuw te laten doen. Wat (uiteraard) ook meespeelde was de kwaliteit van het tekenwerk. Ik bezit drie paperbacks van Titan met herdrukken van de serie en deze zijn ook in zwart wit. Dit stoort helemaal niet. Als ik één van de originele, gekleurde, nummers naast een verhaal uit de paperback leg, heb ik zelfs liever het zwart witte (komt dit omdat het een horror comic is?)
Laat ik terug keren tot de verhalen zelf, de reden om de serie te gaan lezen. In de eerste paar deeltjes maakt Alan Moore al snel een einde aan het superhelden gedeelte van Swamp Thing en tovert hem om tot een echte horror comic. Al in zijn eerste twee verhalen verandert hij het ontstaan van het monster en maakt hem van een mens met moeras eigenschappen meteen tot een levende plant die denkt dat hij een mens is. Vanaf dat moment is het geen serie meer die bestaat uit losse verhalen, maar een doorlopend verhaal waar wij elke maand een nieuw hoofdstuk van te lezen krijgen. Alan Moore houdt Swamp Thing ook bijna geheel buiten het normale DC universum. De enige gastoptredens die wij in het begin krijgen zijn dan ook uit de duistere hoeken en gaten, zoals The Phantom Stranger, The Demon, The Spectre en Dead Man. In deze serie maakt ook iemand anders zijn eerste optreden. John Constantine maakt zijn debuut in Swamp Thing #37. In de herdruk serie zal dit deel achttien of negentien gaan worden, dus heb nog maar anderhalf jaar geduld.
Iedereen die iets van Alan Moore heeft gelezen en meer van het werk van deze grote schrijver wil zien, moet dan ook deze serie gaan sparen. Het is de jonge Alan Moore, die net zijn ideeën begon te spuien, die je in deze serie zult aantreffen. Niet de wat cynische man die tegenwoordig zijn zakken vult met het schrijven van Image comics (hoewel, ik heb Supreme #42 gelezen en dat was niet slecht te noemen).