door René van Hasselaar
Dit jaar werden de Stripdagen voor de eerste maal in Den Bosch gehouden. Ons ouwe trouwe Turfschip was tegen de grond gegaan en er moest een nieuwe locatie komen. De organisatie wilde perse in het zuiden van het land blijven omdat er ook altijd veel Belgen naar de beurs komen. Na een zoektocht werd ten slotte besloten om van het turfschip in Breda naar de Brabanthallen in Den Bosch te verhuizen.
De eerste indruk was gunstig, de afstand Amsterdam-Den Bosch is namelijk een stuk minder dan Amsterdam-Breda. Ook het parkeren was stukken aangenamer, hadden we in Breda een kleine parkeerplaats voor het turfschip waar meestal een kermis opstond, in Den Bosch hadden we een gigantisch parkeer terrein waar we voor 5 piekies de hele dag konden staan.
Toen we op zaterdagochtend de Brabanthallen betraden zag alles er nog steeds goed uit. In plaats van de grote hal van Breda kwamen we in een wat kleinere zaal terecht met daarin enkele winkels en uitgeverijen. De zaal was mooi afgewerkt en zag er prima uit. Naar rechts afslaand betraden we zaal twee en daar sloeg de schrik ons om het hart, een grote kale betonnen hal waar de andere winkels en uitgeverijen stonden. Geen enkele franje, maar een holle ruimte. Ook moest je niet te dicht in de buurt van de afvoerputjes komen want de koeienstank was nog niet verdwenen. Het bordje op de parkeerplek met de tekst, mestwagens achter deze muur sprak boekdelen. Ook de naam van het snackhok, de schaapskooi, wees op de normale reden van bestaan van deze hal. Kortom een duidelijke achteruitgang Breda. Het enige winstpunt was de ruimte. De ruimte tussen de diverse stands was namelijk veel groter, je kon eindelijk lopen zonder je tussen hordes verwilderde verzamelaars heen te moeten vechten.
In eerste instantie dachten we dat dit kwam door het verschil in grootte tussen het Turfschip en de Brabanthallen. Maar na enige tijd kwamen we erachter dat we een aantal bekende figuren misten. Zo was er geen Professor Ich stand (logisch, want de keten is failliet), maar ook bleken winkels als Snoek afwezig te zijn, en zelfs God (Hans Matla, the godfather van de Nederlandse stripwereld) had geen stand. Navraag leerde ons dat de prijzen voor de standhouders dusdanig hoog waren geworden dat het economisch onhaalbaar was geworden voor diverse zaken om een stand af te huren.
Het ontbreken van de winkeliers was echter niet het enige probleem, de uitgeverijen hadden namelijk ook massaal afgehaakt. Zo had Arboris een vrij kleine stand, maar Betapress en Big Balloon bleken helemaal niet gekomen te zijn. Hierdoor was het aantal aanwezige tekenaars op een dieptepunt gekomen dat niemand verwacht had te zullen meemaken. Het deed denken aan de tijden dat de beurs nog in opkomst was, eind jaren zeventig. Maar toen was het aantal bezoekers ook stukken kleiner dan vroeger. Kortom geen beste score voor de organisatie. De enige die niets te klagen hadden waren de winkeliers de wel gekomen waren. Het bezoekersaantal was namelijk gelijk aan vorig jaar en deze konden hun geld nu bij minder winkels kwijt, waardoor de omzet per winkel hoger lag!
De laatste zaal was de ruilbeurs, deze bevond zich ook in een kale betonnen hal die nog vele malen groter was dan de tweede winkeliers hal. Door het plaatsen van wat schotten en posters was deze zaal in tweeën verdeeld want in het andere stuk had een andere beurs plaatsgenomen. De grote van de ruilbeurs was gelijk aan die van vorig jaar, maar daar had het stripschap niet zo’n grote prijsstijging laten plaatsvinden als op het professionele gedeelte van de beurs.
De comic verzamelaar had echter aanzienlijk minder te klagen dan de stripverzamelaar op deze beurs. Zo waren er op de ruilbeurs diverse interessante stands te vinden. Een handelaar stond daar namelijk de restanten van zijn gestopte zaak te verkopen voor een knaak de comic, en een andere handelaar had een prachtige verzameling jaren zeventig Marvel comics bij zich voor interessante prijzen.
Ook dit jaar waren er tekenaars aanwezig. Zo had Junior Press zich verzekerd van de sympathieke Dwayne Turner die druk Spawn schetsen aan het maken was voor iedereen en op verzoek zelfs figuren uit zijn oudere werk, zoals Sovereign Seven, schetste! Hij maakte ook druk promotie voor zijn nieuw te verschijnen serie Butcher Knight, getekend en ontworpen door Dwayne en geschreven door Charles Holland, scriptschrijver van tv-series als Deep Space 9, Millennium, Profiler en VIP. Voor verder info kun je terecht op de website www.butcherknight.com.
Behalve Junior Press had ook Comic Watch tekenaars over. Zij hadden fantasy tekenaar Chris Achilleos en schilder Joe Jusko te gast. Van beide artiesten waren schitterende prentjes te koop, maar beiden zetten eerst alleen maar handtekeningen. Jusko bleek er echter zin in te krijgen want op een gegeven ogenblik ging hij schetsen maken en de schilder bleek ook vaardig met het potlood overweg te kunnen.
Op de vraag waarom hij bijna nooit comics maakte gaf Jusko als antwoord dat het maken van een verhaal hem ontzettend snel ging vervevelen. Als voorbeeld gaf hij de vier deeltjes Black Panther die hij gemaakt had voor het Marvel Knights label van Joe Quesada en Jimmy Palmiotti. Hij deed het omdat hij Joe & Jimmy aardige mensen vond en het hem wel een leuk verhaal leek. Bij deel een kon hij bijna niet wachtten om te beginnen, bij deel twee was het wel aardig, deel drie ging zeer moeizaam en bij deel vier had hij er totaal geen zin meer in. Comic Watch had verder zo’n beetje alle mogelijk variant en special edition comics te koop die er de laatste tijd uit waren gekomen.De laatste twee aanwezigen waren Romano (tekenaar van de More Than Mortal spin-off) en Brian Pulido, de schrijver van Lady Death & Evil Ernie.
Ik kijk met gemengde gevoelens terug op de beurs. Hoewel ik het ontzettend gezellig heb gehad (maar, ja een weekendje weg met de ‘Nuff Said redactie is altijd leuk) ben ik erg teleurgesteld door het wegblijven van de diverse uitgeverijen (lees: tekenaars) en de aankleding van de beurs. Hopelijk wordt er volgend jaar meer aandacht aan de accommodatie besteed en worden de prijzen wat lager zodat de ontbrekende standhouders weer terugkomen.