The Aladdin Effect (1985) graphic novel uitgegeven door Marvel Schrijvers: Jim Shooter & David Michelinie Tekenaar: Greg LaRocque |
Reviewer: Frank Rikkers
In de tachtiger jaren begon Marvel met het uitgeven van een voor Amerika relatief onbekend formaat comics, namelijk de Graphic Novel (voor ons Europeanen een gewoon stripboek). In vergelijking met de comics waren ze ook vrij hoog geprijsd. Daarvoor kreeg je echter wel een zeer mooi soort papier en hele goede verhalen. Bijvoorbeeld, de dood van zo ongeveer het enige Marvel figuur dat niet opnieuw tot leven is gekomen, Captain Marvel.
Over dat verhaal wil ik het echter niet hebben. The Aladdin Effect begint ergens in Nergenshuizen. Een klein plaatsje in Amerika is niet meer te bereiken. Maar wat nog vervelender is, de mensen in het dorpje kunnen er ook niet meer uit. Een gigantisch krachtveld omgeeft het hele plaatsje en de bijbehorende boerderijen. Door de omheining kunnen voorraden niet meer worden aangevuld. Mensen beginnen elkaar te belagen voor voedsel. Een meisje hoopt dat de helden waarvan ze de fotos verzameld, te hulp zullen schieten.
In het dorp duiken een aantal vrouwen op die niet weten wie ze zijn. Ze beschikken echter over grote krachten en gebruiken die om de mensen in het dorp te helpen. Het blijkt dat A.I.M. (Advanced Idea Mecanics) in de buurt al jaren lang een wapentestplaats heeft. Omdat ze in het dorp een zeer sterke energiebron hebben ontdekt, hebben ze het plaatsje afgesloten om op die manier te voorkomen dat de energiebron verdwijnt terwijl ze hem aan het zoeken zijn. Door de hulp die de vrouwen, die ondertussen hun geheugen weer terug hebben, geven, wordt A.I.M. verslagen. Ook kom je erachter wat de energiebron is, waar A.I.M. zo gebeten op was, en dat kon nog wel eens een verrassing voor je zijn.
Dit verhaal maakte een grote indruk op me om een aantal redenen. In eerste instantie lijkt het een recht toe recht aan super helden verhaal, met dien verstande dat de in het oog lopende super helden allemaal vrouwen zijn. De sfeer die in het begin van het verhaal wordt neergezet doet me denken aan enkele van de betere (na de grote ramp) verhalen. De ineenstorting van menselijke waarden door tekorten en uitzichtloosheid wordt op zeer welsprekende wijze getoond. Maar ook verhalen over de moed van gewone mensen die in een uitzonderlijke situatie terecht komen en ondanks grote moeilijkheden uiteindelijk weten te winnen, doen het in mijn ogen goed. Beide concepten komen in dit verhaal treffend naar voren. Het best kan ik mijn gevoel na het lezen van het boek beschrijven met het woord ontroerd. Ik was ontroerd door het verhaal (ja, ik weet het, dat klinkt vrij soft). Voor iedereen die van meer houdt dan een grote vechtpartij is dit verhaal een aanrader.