Batman: The Dark Knight Returns (1986) vier delen uitgegeven door DC Schrijver: Frank Miller Tekenaar: Frank Miller Inkter: Klaus Janson |
Reviewer: René van Hasselaar
Deze comic is één van de belangrijkste comics die halverwege de jaren tachtig gemaakt werd. Samen met Watchmen veranderde deze serie in één keer hoe het publiek tegen comics aankeek. De enige reden dat hij nog nooit in de Nuff Said besproken is, is dat wij allen dachten Iedereen kent deze serie al, het heeft geen nut om hem hier te behandelen. Waar wij echter geen seconde bij stil stonden is dat er elk jaar nieuwe comic lezers bijkomen, en bij de Dark Knight Returns denken zij aan één of ander Batman verhaal. Daarom hier een poging om een tijdloos verhaal weer eens onder de aandacht te brengen.
Toen deze comic aangeboden werd, was het fors slikken voor de meeste comic lezers. Een normale comic kostte $0.60 en een annual was $0.75, het prestige formaat was nog onbekend en toen DC een comic aanbood in een onbekend formaat voor $2.95 bracht dat een hoop mensen tot de verzuchting dat DC gek geworden was. Een aantal mensen besloot echter dat de naam Frank Miller, vanwege zijn Daredevil verleden, wel een gokje waard was. Het resultaat? Voordat deel twee uitkwam werd deel één al herdrukt!
The Dark Knight Returns is een Elseworlds verhaal voordat het begrip Elseworlds bestond. Het speelt tien jaar nadat Batman besloten heeft om ermee te stoppen en verder te leven als Bruce Wayne. Gotham is er slecht aan toe en James Gordon stopt over een maand als politie commissaris. Gotham zit midden in een hittegolf en wordt geterroriseerd door The Mutants, een straatbende waar de Bloods en de Crips kleine jongens bij zijn. De Joker zit al jaren apathisch in een cel en Harvey Dent, Twoface, komt uit plastische chirurgie, betaald door Bruce Wayne, met een totaal hersteld gezicht.
Tegen deze achtergrond ontwaakt diep in Bruce Waynes onderbewustzijn de Batman. Na een slapeloze nacht, gekweld door nachtmerries trekt Bruce Wayne, de cape en het masker weer aan en trekt ten strijde tegen Het Kwaad. Gedurende zijn eerste avond redt hij een jong meisje dat besluit om de nieuwe Robin te worden. De Joker ziet Batman op de televisie en komt weer bij uit zijn coma, Harvey Dent begint weer met misdaden en James Gordon zet het Bat signaal weer aan. De Batman is terug.
De tekeningen zijn bijna even perfect als het verhaal. De ene pagina bevat 16 plaatjes, een volgende slechts één. Dit is niet voor effect bejag gedaan, maar afhankelijk van het verhaal, dat het ene moment om een opeenhoping van personages en camera standpunten vraagt en het andere moment om grote heroïsche poses. De donkere stijl van Klaus Janson past perfect bij Millers interpretatie van de duistere zijde van het vigilantisme. Ook de inkleurster, Lynn Varley, kan niet ongenoemd blijven. Haar kleur gebruik weet de duisternis van de Batman perfect af te zetten tegen de hoop die Superman biedt.
Tot zover klinkt dit niet als iets nieuws onder de zon, maar een soort herstart van de Batman mythos. Dit is echter niet wat Frank Miller van plan is ons met dit verhaal te vertellen. Hij laat ons de impact van de Batman zien op de mensen en op hun normale leven. Mensen die pro en contra vigilantes zijn, en vooral, waarom ze pro en contra zijn. Hij laat ons zien hoe de media, ongewild, het dagelijkse leven en de percepties van de mensen beïnvloeden. Daarnaast is The Dark Knight een behoorlijke kritiek en satire op Amerika en een aantal Amerikaanse iconen. De vier delen hebben als titel The Dark Knight Returns, Dark Knight Triumphant, Hunt the Dark Knight en The Dark Knight Falls. De titels geven aardig het verloop van het verhaal aan, maar, hoe clichématig het ook moge klinken, het slot komt als een erg grote serie van verrassingen.
Iedereen die dit verhaal niet kent dient onmiddellijk naar zijn comic winkel te hollen om dit stukje historie aan te schaffen en minimaal één maal per jaar te herlezen.