| Harbinger Children of the eight day
trade paperback van Harbinger v1 #1-4 uitgegeven door Valiant Schrijver: Jim Shooter Tekenaar: David Lapham Reviewer: René van Hasselaar |
 |
| Harbinger Children of the eight day
trade paperback van Harbinger v1 #1-4 uitgegeven door Valiant Schrijver: Jim Shooter Tekenaar: David Lapham Reviewer: René van Hasselaar |
|
De eerste delen uit de serie Harbinger mogen wat mij betreft tot de hoogtepunten van Valiant gerekend worden. Alhoewel velen deze serie hebben vergeleken met de bekende team boeken van Marvel en DC (zoals Avengers en Justice League) is dit, naar mijn mening, een van de weinige originele pogingen om een 'nieuw' superhelden team te brengen.
Bijna elk superteam bestaat uit reeds bekende helden die samen gaan werken om bijvoorbeeld sterkere vijanden te verslaan. Harbinger introduceert echter vijf nieuwe personages die geen helden willen zijn, maar gedwongen door de omstandigheden een team vormen. Enkele van de basis ideeën van Harbinger zijn in geen enkele andere serie terug te vinden. Faith, een van de heldinnen is een vrij mollig meisje. Dit is, volgens mij, de enige keer dat een van de heldinnen geen langbenig, rondborstig stuk is dat als centerfold van playboy geen slecht figuur zou slaan. Een tweede uiterst origineel punt in deze serie is een tweede dame, Chris. Zij heeft geen supergaven en is de vriendin van Peter Stanchek (Sting), de leider van de groep. In elke andere serie zou zij een bijrol spelen als het vriendinnetje van de leider dat constant gered moet worden, maar hier is zij degene die de groep bij elkaar houdt en weet te motiveren.
Op het eerste gezicht zijn de andere personages de bekende stereotypen die wij al kennen uit diverse series. Zo is daar Flamingo, de hot babe die alleen haar uiterlijk belangrijk vindt en steeds op zoek is naar vriendjes. In het begin is zijn een vrij een dimensionaal figuur dat alle beslissingen uit de weg gaat. Als wij verder in de serie komt wordt zij echter gedwongen om beslissingen te nemen en kan zij zich niet meer achter haar façade van bimbo verschuilen. Het volgende lid van ons team is Torque, de sterke man die elk superhelden team heeft. Ook hij is op het eerste gezicht een kloon van de originele sterke man, Thing van de Fantastic Four. Een grote mond en een hart van goud. Net als bij Flamingo blijkt er ook veel en veel meer achter dit uiterlijk te zitten. Het vijfde en laatste lid van de groep is Sting. Hij is de leider van het team, maar een zeer onervaren leider. In tegenstelling tot welke andere serie dan ook maakt hij fouten die 'echt' overkomen. Hij is (net zoals de rest van het team) jong en onervaren en neemt daardoor foute beslissingen. Vooral de passage waarin hij Torque niet de moeite waard vindt om lid te worden is een duidelijk voorbeeld van de fouten die hij maakt. Hij wil Torque niet omdat hij hem ervaart als een aantasting van zijn leiderschap en ziet als een concurrent voor zijn positie als hoofdman van zijn stam.
Jim Shooter was wat mij betreft op de top van zijn carrière toen hij deze verhalen schreef. Hij is nooit een slecht schrijver geweest. In de lente van zijn carrière toen hij Legion of SuperHeroes schreef tot zijn huidige werk (diverse titels van Defiant) heeft hij altijd goede verhalen weten te schrijven. De eerste vijftien delen van Harbinger zullen bij mij altijd boven komen als iemand mij vraagt, 'En wat vond je van Jim Shooter?'
Voor zover mij bekend is Harbinger het eerste grote werk van tekenaar David Lapham. Alhoewel hij geen 'flashy' artiest is die zijn werk van fantastische composities voorziet is hij een begenadigd tekenaar. Zijn werk is zeer helder en duidelijk en zijn personages zien eruit als echte mensen in plaats van overdreven karikaturen. Zijn achtergronden zijn ook een duidelijk voorbeeld van wat een goede tekenaar kan bereiken.
Voor degene die een 'geloofwaardige' comic over jonge helden wil lezen, die eigenlijk niet weten wat er van hen verwacht wordt is deze collectie dan ook een absolute aanrader.